Ahlat’ta Çerkes mi var diye soranda çıkabilir?

Varmış; ben de Ahlat Kafkas Derneği kurulduktan sonra öğrendim. 1994 yılından beri bir şekilde Van Gölü Havzasıyla ilgiliyim, ancak dernekleri kurulana kadar sadece bir kaç Ahlatlı Çerkesle karşılaşmıştım.

Bizim ne çok kayıp diasporalarımız çıktı ortaya…Irak Çerkesleri, Libya-Misrata Çerkesleri, Ahlat Çerkesleri…

Van Depremi öncesinde Dernek Başkanı Nurettin Bey’le telefonlaşmış ancak görüşmek deprem sonrasına nasip olmuştu.

Sonunda 2012’de bir gün Van-Ahlat feribotuna atlayıp vardık Ahlat’a. Bizi Nurettin Bey ve Necmettin beyler arabalarıyla karşılayıp Ahlat merkezdeki Kafkas Derneği’ne götürdüler.

Çok az şey beni Ahlat gezisi kadar etkilemiştir. Ne düşüneceğimi bilemeden bir gün geçirdik Ahlat’ta. Daha önce bir kere de Nalçik’e gittiğimde böyle kötü olmuştum. Ne düşüneceğimi bilemeden bir ay kadar kalmıştım Nalçik’te. Gündüzleri yemekler, düğünler gezmeler. Beylik laflar… Ama ben Nalçik’te geceleri ağladım daha çok. Bir de Tabış Murat vardı. O da ağlamak için iyi bir yaren, iyi bir dost. Hep ağladık gelene kadar… Bir daha Nalçik’e gidebilir miyim bilmiyorum…

Nalçik’te ana caddeye çıkan sokaklarda Çerkeslere soykırım uygulayan, ülkemizi işgal eden, bizi vatanımızdan sürüp çıkaran, Prusyalı ve Rus generallerin adları var hala…

İşte Ahlat’ta da böyle garip oldum, alt üst etti beni Ahlat.  Demek ki ta oralardan kopup gelenlerden bir parça da Ahlat - Adilcevaz bölgesine yerleşmişler.

Ahlat Kafkas Derneği

 Sekiz dokuz Çerkes köyü varmış o bölgede. Sonra zamanla çoğu Ahlat’a yerleşmişler. Şimdi tamamı Çerkes olan tek köy kalmış, o da Adilcevazdaymış.

Biz Ahlat’a ailece gittik... Tanışmalar, hoş beşler, ortak tanıdıklar, Uzunyayla üzerine kısa sorular, Ahlat’a dair karşı sorular… derken yemeğe de çıkıldı. Ardından Ahlat’ın meşhur mezarlarını kale ve türbelerini gezdik birlikte.

Dernek Başkanı Nurettin Bey sağolsun bizi iyi ağırladı.

Bu ilk ziyaretin ardından ilk Kurban Bayramınını da Ahlat’ta karşıladık. Kurbanımızı orada kestik. Bu seferki ev sahibimiz Ahlat Çerkesleri’nden ama Şapsığ mı, Kuşha mı onu bilmiyor. Cana yakın babacan mı babacan. Kurbanımızı kendi eliyle kesip doğradı. Gece de orada kaldık. Ev sahibim Ahlat’ı, Ahlat’ın Çerkeslerini ve buradaki Çerkes köylerini anlattı uzunca bir süre...

- Meşhur Osmanlı Aydını edebiyatçı Muallimi Sani Ahmet Mithat’ın sülalesinden olan Şapsığ Çerkesleri Ahlat’ta yaşıyorlarmış.

- Van depreminden sonra Kahraman Maraş Çerkes Derneği’nin kendilerine yaptığı ziyareti hiç unutamamışlar: Çok duygulandık, gurur duyduk diyorlar!…

BİZE “AHLAT’TA ÇERKESLER BİTTİ” DEDİLER!

Buradaki Çerkes köyleri zamanla boşalmış. Gençler okumaya ya da çalışmaya diğer şehirlere gitmeye başlamış. Bir çok aile Batı’ya, farklı kentlere yerleşmişler. Köyler de boşalınca birileri,

- “ ‘Çerkesler, artık sizin kökünüz kurudu, bittiniz!’ dediler” diyor ev sahibim ve ekliyor:

 - “Bu sözler çok zorumuza gitti. O kadar ki, artık Ahlat’ta var olduğumuzu ve yok olmayacağımızı bizi seven ve sevmeyen herkese göstermek için açtık bu Kafkas Derneğini!”

Şimdi çarşının orta yerinde duruyor Kafkas Derneği…

YAKINDA SEÇİMLER VAR VE KENDİ BELEDİYE BAŞKAN ADAYIMIZI ÇIKARACAĞIZ!

Ahlat bir yeryüzü cenneti. Ahlattaki Türkmen kültürü Erzurum - Kars hattının tadına ve kokusuna sahip. Ev sahibim hiç Çerkesçe bilmese de Çerkes olduğunun bilincinde birisi. Türkçeyi Erzurum şivesiyle konuşan, akıcı bir Kürtçesi olan, hiç Çerkesçe bilmeyen Ahlat Kafkas Derneği yönetiminden birisi. “Yakında Belediye başkanlığı seçimleri olacak ve Çerkesler olarak kendi adayımızı çıkaracağız!” diyor sık sık. “Artık başka partilerin adaylarına oy vermek, onların kapılarına gitmek yok! Seçime kendi adayımızla gireceğiz, kaç oy alırsak alalım fark etmez; üç yüz, beş yüz, bin... Sonra gidip dernekte çay içeçeğiz!” diyor .

- “Dayı seninle Kayseriye gidelim bu fikrini oradaki Çerkeslere de anlat” diyorum.

- “Anlatırım, ne olmuş? Niçin Çerkesler başka adaylara oy verir? Kendilerine versinler oylarını, sonra da gidip dernekte kırtlama çay içsinler!” diye de ekliyor.

Ahlat’ta karşılaştığım ve konuştuğum Çerkeslerin hepsi aynı fikirde. “Seçime kendi adayımızla gireceğiz!” diyorlar.

Aklıma Pınarbaşı’nda yıllardır belediye başkanlığına aday çıkarmayan binlerce Çerkes geliyor ister istemez. Bir de tabi şu son genel seçimde tüm Kayseri Çerkesleri AKP dışından bir aday belirlemeye karar verdiğinde (Çünkü Kayseride AKP bu güne kadar tek bir Çerkes’i milletvekili adayı göstermemişti.) Birleşik Kafkas Derneği’nin eski genel başkanı orta yere çıkıp İnşallah AKP Kayseri’de 7-0 alır deyivermişti. Kayseri Çerkesleri bu ihanetin acısını hala unutabilmiş değildir.

Her neyse...

Sonuçta AKP Kayseri’de 7-0 alamadı. Çerkesler de meclise milletvekili gönderemediler. Buna mukabil Kayseri’de hala Çerkes Dili Edebiyatı Bölümü açılabilmiş değil. Çerkeslerin hala 24 saat yayın yapan bir televizyonu ve radyosu yok. AKP’li Bülent Arınç TRT’nin 24 saat Çerkesçe yayını talebiyle defalarca kendisine başvuran ÇHİ yetkililerine randevu bile vermiyor. Ama biz hala her fırsatta AKP’li milletvekillerine kalpak dağıtıp, kama hediye edip duruyoruz.

Başbakanın, “Şimdi de Çerkesler başladı!” sözünü unutmadık.

Önümüzdeki seçimler için Ahlat Çerkesleri:

- “ Oyumuzu Çerkes adaya vereceğiz, sonra da dernekte toplanıp çay içeçeğiz!” diyorlar.

Peki diğer bölgelerin Çerkesleri ne diyor, ne düşünüyorlar acaba?

Ahlat Türbeleri Önünde Çerkeslerle

Ahlat Mezarlığında Bir Gezi

Tepesi karlı dağlar Van Gölü ve İskele’de Ahlat Feribotunu Bekliyoruz!

Ahlat Çerkeslerinden Bir Grup

Çocuk her yerde çocuk

Ahlat-Panaroma

Van’a dönüş.Kaptanımız Adilcevaz Çerkeslerin’den Şapsığ. Bu Şapsığlar nerede olsalar da sudan uzak duramıyorlar galiba, ille de bir deniz buluyorlar kendilerine!