Geçenlerde Facebook’ta -biraz gecikmeli olarak- “Uzunyaylalılar Birliği” imzasıyla yazılan yakışıksız bir yazı okudum. Lüzumsuz, zorlama ve çocukça bir yazı. Sanki Uzunyayla’nın uğraşacak hiçbir ciddi sorunu kalmamış gibi onunla bununla itişip kakışan bir sürü yazı daha.

Kendilerini Uzunyayla Çerkesliğinin “yılmaz bekçisi ve koruyucusu” olarak gören, kaç kişiden oluştuklarını bilmediğim ekip, sizlere sesleniyorum!

Sizler başkalarına çamur atıp hakaret etmeden önce kendi halinize bir bakın da, ondan sonra konuşun.

Kayseri ÇHİ Mitingine katılan, miting için İzmir’den gelen Uzunyaylalı birisi olarak o gün sizler gibilerini çok gördük. Hani yürüyüş sırasında karşı kaldırım kenarında arabası ile kaç “kişi katılıyor acaba?” diye tarassut edenlere bizzat şahidim.

Kendilerine “Uzunyaylalılar Birliği” gibi büyük ve iddialı isim seçenler!

Siz Uzunyayla gibi bir ismi taşıyamazsınız.  O ismin ağırlığı sizi ezer.

Siz “Uzunyaylalılar Birliği” mensupları!

Uzunyayla’nın özelliklerinden biri de Çerkes olması ve Çerkes kalmasıdır. Ama böyle giderse yakın gelecekte bu özellik, yani Çerkes olma özelliği kalmayacak.

Böyle giderse iki nesil sonra “dedem Çerkesti” diyenler ortalığı dolduracak.

***

İlköğretim için taşımalı olarak çocukların toplandığı Karakuyu, Kaynar, Panlı gibi köylerde İlköğretim okulları bulunmaktadır. Bu okullarda seçmeli Çerkesçe dersini seçtirip, sınıfların oluşmasına öncülük etseydiniz sizleri takdirle karşılar, gerçekten Uzunyayla’nın birliğini isteyen bir gurupsunuz derdim.

Haydi köylerde halen Çerkesçe konuşuluyor, dolayısıyla ihtiyaç yok diyelim(!?); ama Pınarbaşı veya Kayseri’de böyle bir çalışmayı yapsaydınız sizleri alnınızdan öper, gerçek öncüler olarak kabul ederdim.

***

Çocukluğumuzda en eğlenceli seyahatlerden birisi de değirmene gitmekti. Ben kağnılarla gidilen dönemlere yetişemedim. Ama hayal meyal, kağnılarla konvoylar halinde değirmen seferlerine gidenleri hatırlarım. Kağnı tekerleklerinin gıcırtısı nasıl gecenin karanlığını delerdi bilirim.

Harman sonunda, sonbaharda, her hane mahsulüne göre gelecek yılın tohumluğunu ve kışın yiyeceği unluk buğdayını ayırırdı. Bir miktar da bulgurluk tabii ki. Unluk buğdaylar yıkanır, kurutulur, çuvallara doldurularak değirmene hazırlanırdı. Her evde az veya çok bulgur için buğday da kaynatılır ve kurutularak değirmene hazırlanırdı. Köylüler guruplar halinde, kağnılara yüklediği unluk buğdayları değirmenlere taşırdı. Nöbet tabir edilen değirmen sırası beklenir, birkaç gün sonra ilk kağnılar boş olarak geri dönerdi ki, buğdayların devamını değirmene getirmek için. Ardından da un yüklü kağnılar dönerdi.

Bizim civardaki köyler Şerefiye ve Viranşehir değirmenlerine giderdi.

Benim dönemimde meşakkatli değirmen seferleri artık sona ermiş, traktör dönemi başlamıştı.

Değirmende buğdayların başında iki üç kişi nöbetçi kalır, sıra gelince öğütürlerdi. Bu arada traktörler köye döner, ikinci, üçüncü seferleriyle unluk buğdayları değirmene taşırlardı. Birkaç gün içinde köyün neredeyse yarısına yakınının unu öğütülürdü. Zaten köyümüz pek büyük değildi.

Önce miadını dolduran değirmenler yıkıldı. 25 yıl kadar önce ki gidişlerimden birisinde Viranşehir değirmenlerinin yıkıldığına, yerinin dahi hayal meyal seçilebildiğine şahit oldum. Uzunyayla’da su değirmenleri dönemi bitmişti.

Bununla birlikte Şerefiye köyünün altından başlayarak, Viranşehir, Üçpınar, Yahyabey ve devamında bütün ırmak boyunun öldüğünü duydum. Artık hiçbir hayvan ırmaktan su içmemekte imiş. Sebebi de yukarıda kurulan balık çiftliğinin suyu kirletmesi. Evet, Uzunyayla’nın ekonomik değerlerinden biri daha feda edilmiş durumda. Kurulan bir balık çiftliğinin atıkları bütün vadiyi yaşanmaz hale getirmiş.

“Uzunyaylalılar Birliği” diye kendilerine boylarından büyük isim takan ama Uzunyayla değerlerinden bihaber “gurupçuk”, sizlere sesleniyorum! Bu bahsettiğim çevre felaketi için mesela ne yaptınız?

Eğer ki sizler gerçek Uzunyayla sevdalıları olsanız, Uzunyayla ismini boş didişmelere alet ederek boş vakit geçirmek yerine, önce dilinizin, sonra doğal çevrenizin yani Uzunyaylanın, özetle Çerkesliğin mücadelesini veriyor olurdunuz.

Ya sizin yaptığınız ne?