• https://www.facebook.com/%C3%87erkes-Haklari-Inisiyatifi-1720870914808523/
  • https://twitter.com/CerkesHaklari
Köşe Yazıları
Özgür Çerkes EDİTÖR'DEN
Yolumuz
Murat Özden
ETHEM’İN, GÖNEN BALCI KÖYÜ’NDEN ARAP MAHMUT’A MEKTUBU.
Erol Karayel
“DİPLOMASİNİN” DEĞİL, “KAMUOYU BASKISININ” ZAFERİ veya “SELDEN KÜTÜK KAPMAK”…
Mustafa Saadet
KÜLTÜR DEĞERLERİMİZE SAHİP ÇIKALIM
Erol Kılıç Kutelia
ABHAZYA’DA APARTMAN YASASINA ALTERNATİF DEVRE MÜLK YASASI OLABİLİR Mİ?
Ahmet Altunok
BELEDİYE OTOBÜSÜNDEKİ DENSİZ
Kenan Kaplan
ÇERKESLERİN VAROLUŞ MÜCADELESİ
Kuriç K.
METROBÜSTE BİR METROPOL ÇERKESİ…
Vahit Erdo
4. SANAYİ DEVRİMİ ve VİRÜS
Kuşha Faruk Özden
Kayseri Mitingi Ayıbı Hepimizin
Ali İhsan Aksamaz
Yaşasın 23 Nisan!
Balkar Selçuk
Нарт Лъэпщ и Нэгъуджэр Лъэпщ и Тепщэгъуэмрэ и Гъуэгуанэмрэ - II
İmdat Kip
N’olacak Kaffed’in Hali…
Aydın Candemir
Çoğulcu Demokrasi Hareketi Başarılı Olabilir mi?
Ziyaret Bilgileri
Aktif Ziyaretçi11
Bugün Toplam225
Toplam Ziyaret1061538
Döviz Bilgileri
AlışSatış
Dolar34.425434.5633
Euro36.250536.3957
Semerkew
Murat Özden
murathabracu@hotmail.com
Uyuyanlar ile Uyananlar Arasındaki Mücadele
28/05/2017
Hayat bizlere her gün çok şey öğretmeye devam ediyor.
Tabi ki öğretenden yani hayattan öğrenmeyi, her gün öğrenci olmayı kabul edenler gelişip ileriye doğru giderken, içine kapanıp hayatı es geçenler her gün kaybetmeye devam ediyorlar. 
Tıpkı Çerkes Halkı gibi. 
Anavatanında içine kapanmış olan Çerkes Halkı ne rönesansın farkında oldu, ne de sanayi devriminin. Ne kapitalizmi ve parayı fark etti; ne de emperyalizmi. Okuma yazma için bir alfabeye gerek olduğunu da kavrayamadı. Kuzeyinden gelen emperyalist Çarlık Rusya'sının ne büyük bir tehlike oluşturduğunu da tam olarak kavrayamadı. Bu büyük tehlikeyle köyler federasyonu olarak mücadele edilemeyeceğini anladığında yıl 1861'i gösteriyordu. 1861 yılında Soçi Özgürlük Meclisi’ni toplayıp devlet örgütlenmesi kararı aldığında artık çok geç olmuştu. Çünkü vatanının % 80’i işgal edilmişti. 
Yüzlerce yıl vatanlarını işgal etmek için uğraştıkları Çerkesleri vatanlarında bırakırlarsa Kafkasya'ya sahip olamayacakları kararına vardı Ruslar. Soyunu kırdıkları Çerkesleri Osmanlı ülkesine sürdüler. 
Bu yenilmişlik bu kaybetme hali Çerkesleri çok utandırdı. Başlarına geleni anlatamadılar. Bunun için sürgünden bize kalan ne hikayeler ne ağıtlar ne de anektodlar var doğru dürüst. Bildikleri iş askerlik ve çiftçilikti. Köylerde izole bir biçimde yeni hayatlar , küçük Kafkasyalar yarattılar. Askerlikte gösterdikleri başarı nedeniyle kısa sürede Osmanlı ordusunda önemli mevkilere geldiler. 
1908 yılında meşrutiyetin ilan edilmesiyle örgütlenme hakkını elde eder etmez ilk yasal örgütlenmeleri olan Çerkes Teavün Cemiyetini kurdular. Çerkes Teavün Cemiyetinin yönetim kurulu adeta Osmanlı Genel Kurmayı gibi paşalarla doluydu. Osmanlı döneminde Çerkes olmak çok itibarlı bir şeydi. O dönemde anavatana dönük çalışmalar yapılıyor, İstanbul’dan giden öğretmen ve kitaplarla anavatanda okullar açılıyordu. 11 Mayıs 1918’de kurulan Kuzey Kafkasya Cumhuriyetiyle dayanışma haline girilerek, Osmanlı Devleti tarafından tanınması sağlanıyordu. Çerkes Numune Mektebi açılarak Çerkesçe eğitim veriliyor ve kız-erkek öğrencilerin bir arada okuduğu ilk Müslüman okulu oluşturuluyordu. 
Çerkeslerin 1864 yılında başlayan Osmanlı Devleti dönemi 1923 yılında sona eriyordu. Çerkes diasporasının Osmanlı dönemi 59 yıl sürmüştü. 
***
Bu 59 yılın son yılında daha cumhuriyet ilan etmemiş TC , 1923 yılının Mayıs ve Haziran ayında Çerkeslere karşı bir operasyon başlatıyordu. İstanbul'da ki Çerkes kurumlarını ve Çerkes Numune Mektebini kapatıp Yöneticilerini hapse atıyor, Gönen-Manyas Çerkeslerini ise sürgüne gönderiyordu. Lozan Barış Antlaşması gereği genel af ilan etmeyi kabul etmiş olan TC 150 kişiyi affetmeme kararı aldı. Tarihe 150’likler olarak geçen bu affedilmeyenlerin 87'si Çerkesti. Askeri okullardan da  Çerkes öğrenciler atılmıştı. 
Ben Cumhuriyetin ilan edildiği ve Gönen-Manyas Çerkeslerinin sürüldüğü 1923 yılından 32 sene sonra doğdum. Babam çocuk yaşta bizzat sürgüne gitmiş. Annemse malları sattırılıp sürgün bekleyen köylerden birindendi. Hiç bir zaman sürgün ile ilgili bir şey anlatmadılar. Çünkü çok korkuyorlardı. Sadece köye her yaz Malatya'dan gelen Çetav'ların kızı Kıymet Teyzenin lafı “sürgün” arada bir geçerdi. Kıymet Teyze sürgün esnasında kaçılıp orada gelin olarak kalmıştı. 
İzzet Aydemir'in yayınladığı "Kafkasya Kültürel Dergi" köyümüze gelirdi. O dergileri okuyup kimlik bilinci oluşmaya başlayınca büyüklerimize sorduğumuz sorular onları çok rahatsız ederdi. Çok defa "Bunları karıştırıp bizi hatırlamalarına vesile olmayın. Bizi unuttular diye biz seviniyoruz. Aman ha bizi yeniden mi sürdüreceksiniz" dediklerini çok duydum.
Köye Jandarma ya da Kaymakam veya resmi bir araba geldiğinde koca koca adamların şapkalarını çıkarıp cami avlusunda tek sıra dizildiklerini gördüm. Gözlerinde daha önce yedikleri dipçikleri süngü takılıp yırtılan mızıkaları, sürgün yolunda kaybettikleri kardeşlerini gördüm. Ben köylülerimin gözümde korkuyu gördüm ve bu korkuyu yenmek için yanmaya hazır bir isyancı oldum. 
İstanbula geldiğimde yaptığım ilk iş Bağlarbaşı Derneğine gitmek olmuştu. 1974 yılından beri üyesiyim. Üzerinden tam 43 yıl geçmiş. Ama aynı köylü korkaklığını okumuş yazmış dernek yöneticilerinde de gördüm. Bu içe kapanıklık hali beni Türkiye soluyla da tanıştırdı. Solcularla da çok problem yaşadım. Geçtikleri şovenist eğitimin etkileri, entellektüel sığlıkları ama asla samimiyetlerinden şüphem olmadı. Solculara Ulusal sorunda azınlıkların ve Çerkeslerin yerini anlatmaya çalışırken Çerkes bölücüsü olarak hapse düştüm. Ama solculardan dik durmayı ve bir dava için ölüme gidilebileceğini de öğrendim. 
Tüm cevvaliyetimize rağmen geri dönüp baktığımda ben dahil ne kadar derin bir uyku içerisinde olduğumuzu şimdi daha iyi anlıyorum. Derneklerimiz elimizdeki tek enstürmandı. Elimizdeki en nadide varlıklarımız olmalarına rağmen. Son derece manüplasyona açık yapılar olduklarını yaşayarak öğreniyoruz. İçimize kapanıp sadece elimizdekini muhafaza edelim dediğinizde baştan kaybetmeye mahkümsunuz. Yiyelim, içelim, xabze'yi muhafaza edelim, oynayalım diyerek çok büyük bir soykırıma maruz kalmış bir halkı ayağa kaldırmak mümkün olamazdı. Nitekim öyle de oldu.
Oysa ortaya bir dava çıkabilmesi için soykırımcı Rusya, kültürel soykırımcı (asimilasyoncu) Türkiye ile hesaplaşmayı göze alabilmek gerekiyordu. 
Gerek anavatanda, gerekse Türkiye’de müesses nizamla uyum içerisinde hareket etmeyi şiar edinmiş derneklerimiz ortaya çıkan aykırı sesleri ayıklayıp etkisiz hale getirmekte pek mahirdiler. Müesses nizamla uyumlu olmayan söylemleri dile getirenler ne olmuşlar geriye dönüp bir bakalım isterseniz;
Kefken'de anıt mezar yaparak sürgün ve soykırımı gündeme taşımak isteyen gençler dışlanmıştı önce. Sonra Demokratik Çerkes Platformu’nun son derece masum kız kulesi karşısından denize karanfil atması ve gazetelere ilanlar vermesi nasıl da korkutmuştu dernek yöneticilerimizi. Kafkasya Forumu’nun No Sochi ve Soykırım Protestosu eylemleri nedeni ile nasıl kurumlarımızdan dışlandığını unutmadık. Çerkesya Yurtseverlerinin nasıl marjinalleştirilip , sadece sanal dünyaya mahkum edildiklerini de hep beraber gördük. 
Çerkes toplumunda ki yarılma Türkiye de 2009 yılında başlatılan "demokratik açılım süreci" ile ortaya çıktı. Toplumun bazı ksesimlerinin etnik varlığı kabul edilip haklarının olabileceği konuşulurken Çerkeslerden hiç bahsedilmiyor olunması toplumumuzda bir rahatsızlık yaratmaya başlamıştı. Kürtler, Aleviler, Romanlar ile çalıştaylar yapılıyor Çerkesler adam yerine konmuyordu. 
Bu süreçte önce DİÇEG "Demokrasi İçin Çerkes Girişimi" ortaya çıktı. Kurumlarımız hemen onu aforoz edip sistemin dışına attılar. Onlar da çok çabuk pes ettiler. DİÇEG de tarihe karışmış oldu. Ama kurumlarımıza karşı ilk şüphem ve eleştirim o zaman başladı. O zaman yazdığım Cherkessia-net sitesinde DİÇEG’i destekledim ve dışlayan kurumlarımızı eleştirdim. Daha sonra Çerkes kurumları ve devlet nezdinde yaptığımız araştırmalarda ne devletin Çerkesleri görmeye, ne de Çerkes kurumlarının harekete geçmeye niyetinin olmadığını gördük. Çerkeslerin sesini duyurmak, Çerkes meselesini görünür kılmak, Türkiye'den taleplerimizi dile getirmek için harekete geçtik. Başlangıçta ne isim ne sloganlar, ne katılacaklar, ne de çerçeve belliydi. Ama tartışmalar sonucunda ÇHİ "Çerkes Hakları İnisiyatifi" ortaya çıktı. Eğer Kaffed olumlu yaklaşsaydı. Bizi tasfiye edip şimdi tarihe gömülmüş Çerkes oluşumları arasına katabilirdi. Ama olumsuz yaklaşım tepki doğurdu ve ortaya yaşadığımız süreç çıktı. Kaffed toplumda birikmiş, TC'nin Çerkesleri görmemesi karşısındaki gücenmişliğini okuyamadı. Çerkeslerin taleplerine karşı çıkan Çerkes kurumları olarak tarihe geçtiler. Ellerindeki kurumları bir direniş hareketi olan ÇHİ'ye kapatarak yeni kurumların oluşmasına vesile oldular. 
Çer-Kad (Çerkes Kadınlar Teavün Cemiyeti Derneği), DÇDK (Dünya Çerkesleri Dayanışma Komitesi) , AD-DER (Adige Dil Derneği), ÇERKES-FED (Çerkes Dernekleri Federasyonu), ÇDP (Çoğulcu Demokrasi Partisi) gibi kurumlarımız , ÇHİ ve bileşenlerinin verdiği mücadele sonucu ortaya çıktılar. 
Artık ne Türkiye, ne Rusya, ne de başka bir devletin maniple edemediği kurumlarımız oluştu. 
Artık halkımız bağımsız Çerkes siyasetini konuşabileceği kurumlarına kavuştu. 
Çerkes halkı ;
Uyananlar ve uyuyanlar 
Yürekliler ve korkaklar
Direnenler ve işbirlikçiler… olmak üzere ortadan ikiye yarıldı. Ve bu yarık direnenler lehine her geçen gün büyüyor. 
***
Bu yıl da 21 Mayıs Anma ve Protesto yürüyüşlerinde yeni bir şey yok gibi görünüyordu. Eskiden günlerce 21 Mayıs ile ilgili birlik toplantıları yapılır, zaman israf edilir, ama herkes bildiğini okurdu. Şimdi her kurum 6 ay öncesinden ne yapacağını açıklıyor ve burnundan kıl aldırmıyor. 
Soykırım gerçeğini dünyaya ve muhatabına karşı haykırmak isteyenlerin değişmez adresi İstiklal Caddesi Rus Konsolosluğu oluyor. Ama soykırım gerçeğini perdelemek isteyenler ise hangi tarihte ve nerede utangaç bir anma yapacaklarına karar veremiyorlar bir türlü. Kaffed bu yıl 13 Mayısta Kefken'e gitti. Geçen yıl 24 Mayıs’ta gitmişti. Ama nedense bir 21 Mayıs tarihini bir türlü tutturamıyorlar. Yeri konusunda ise artık nerede yapıldığını ben izleyemiyorum. 
Bu yıl Çerkes-Fed, Kaffed'in düzenlediği 13 Mayıs Kefken etkinliğine davet edilmediği halde kurumsal kimliği ile ve en kalabalık kortej olarak katıldı. Toplumumuzun çok büyük bir kesiminin teveccühünü kazandı. Birlik olma ve aynı hedefe doğru toplumu yönlendirme konusunda örnek bir liderlik gösterdi. 
Toplumumuz aynı olgun davranışı Kaffed'den de bekledi. Bu yönde yapılan çağrılara ise taraftarlarının sosyal medyada gösterdikleri olumsuz tavırlar aynı olgunluğu gösteremeyeceklerinin mesajını verdi. Değil Taksim'e gelmek, 21 Mayıs günü Bahçelievler Kafkas Derneği’ne Kartal Yaşam Ağacı anıtı önünde daha önceden duyurulmamış bir etkinlik düzenleterek Taksim'e geleceklerin önünü kesmeye çalıştılar. Bu cümleleri kimseyi suçlamak için değil tarihe not düşmek için yazıyorum. 
21 Mayıs’ta kim ne yapmışsa bizim için çok değerlidir. Kefken'e giden de, mevlüt okutan da, Jame ğavun dağıtanda, Taksim'e gidenlerde, anavatana gidenlerde hepsi birbirinden değerlidirler. 
Ancak Çerkes-Fed'in Taksim de düzenlediği soykırım protestosu ve anması en fazla ses getiren etkinlik oldu. 21 Mayıs öncesinde ve sonrasında ulusal medyada ve anavatanda en çok izlenen ve merak edilen Taksim etkinliği oldu. Orada ortaya çıkan enerjiyi, kararlılığı ve morali orada olmayanların anlayabilmeleri mümkün değildir. 
Bugüne kadar defalarca katıldığım Taksim eylemlerinin en muhteşemine bir kulp takmasaydılar , hasetlerinden çatlayacak olanlar bir "kurukafa" muhabbeti ile eylemi itibarsızlaştırmaya çalışarak gerçekten komik duruma düştüler. Evi soyulan Nasrettin Hoca'nın kendisine sorulan sorulara "Yahu bu hırsızın hiç mi suçu yok?" dediği gibi "Yahu bu soykırımcı general Zass'ın hiç mi suçu yok ?", " General Zass masum da, kafatasları mızraklara geçirilmiş Atalarımız mı suçlu?" diye sorarlar adama. 
Yaratılan görüntü sizi rahatsız ettiyse, iş birliği yapmaktan onur duyduğunuz Rusya'yı da ziyadesiyle rahatsız etmiştir. Dolayısıyla maksat hasıl olmuş bizce eylem amacına ulaşmıştır. 
Toplumumuz uyananlar ve uyuyanlar, yürekliler ve korkaklar, direnenler ve işbirlikçiler olarak ortadan yarılmıştı. 
Bu suçlamaları yapanların içinde bir tek uyanmış yürekli ve direnen kişi yoktur. 
Suçlamaları yapan uyuyanlar!
Sizi rahatsız etmeye devam edeceğiz. Ta ki uyanıncaya kadar.
Suçlamaları yapan korkaklar, korkmayın bizim arkamıza saklanın, arkamızdan yürüyün, göreceksiniz siz de kahraman olacaksınız. 
Suçlamaları yapan işbirlikçiler, o kadar az ve ucuzsunuz ki sizden bahsederken bile midem bulanıyor. Bu halk sizi layık olduğunuz yere gönderecektir. 
21 plastik kuru kafa, Rusya ve işbirlikçilerini bu kadar korkuttuğuna göre, gelecek yıl 154 plastik kuru kafayı daha görünür bir biçimde taşıyacağız demektir!
Yaşasın uyanan Çerkes Halkı!
Yaşasın yürekli Çerkes Halkı!
Yaşasın direnen Çerkes Halkı!


Yorum Yaz
3536 kez okundu. Yazarlar

Yorumlar

Henüz yorum yapılmamış. İlk yorumu yapmak için tıklayın

Yazarın diğer yazıları

ETHEM’İN, GÖNEN BALCI KÖYÜ’NDEN ARAP MAHMUT’A MEKTUBU. - 19/08/2024
Çerkes Diaspora tarihinde Balıkesir’in Gönen ve Manyas Çerkeslerine uygulanmış asimilasyon, inkar ve imha politikaları anlaşılmadan Türkiye Çerkesleri’nin neden bu kadar yoğun bir biçimde yok olduklarını anlamak mümkün değildir.
SÜRGÜNDEKİ ETHEM’İN HATIRATI DOLAYISIYLA TÜRK ORDUSUNA YAZDIĞI BİLDİRİ - 27/07/2024
Bizlere kitaplarda Kurtuluş Savaşı, ya da İstiklal Harbi diye öğretilen şey aslında bir iç savaştır. Bu savaşta Fransızlar, İtalyanlar ve Yunanlılar, verilen iç savaşın yanında bir ayrıntıdan ibarettir.
ETHEM’İN BOLŞEVİKLİĞİNE DAİR NOTLAR-3 - 01/07/2024
Çerkeslerin “Met Çunatuko İzzet” (Bilgin İzzet) dediği Yusuf İzzet Paşa, rafları kitap dolu bir odada Ethem beyi kabul etti. Solgun, halsiz görünüyordu. Heyecanlıydı, kalkarak Ethem beyi karşıladı, —“Memleketi bir felaketten daha kurtardın" dedi.
ETHEM’İN BOLŞEVİKLİĞİNE DAİR NOTLAR – 2 - 14/06/2024
Ticaret basımevini satın alarak kurduğu Yeni Dünya gazetesini başyazarlıkla birlikte Arif Oruç beyin buyruğuna vermişti. Yeni Dünya, sırtını Ethem beyin askeri gücüne, ününe dayayarak komünizmi savunuyordu.
ETHEM’İN BOLŞEVİKLİĞİNE DAİR NOTLAR - 03/06/2024
Ethem Bey’in iyi bir eğitimi olmadığı için onu eleştirenler, onun üstün meziyetlerinin farkında değildirler.
KIZILORDU KOROSU’NA GEÇİT YOK! - 25/04/2024
Her şeye rağmen bu konserlerin yapılmasında ısrar edilirse, Kızılordu Korosu'nu her şekilde protesto edeceğimizi ve pişman edeceğimizi de bilin!
ETHEM, CELAL BAYAR’A YAZDIĞI MEKTUPTA KÜRTLER İÇİN ÖZERKLİK, ÇERKESLER İÇİN AZINLIK HAKKI İSTEDİ. - 20/04/2024
Ethem meselesi bir çelişkiler yumağıdır. Ondan bir hain çıkarmaya çalışan güruh, onlarca kitap yazmasına rağmen henüz bunu başaramamıştır. Ondan bir kahraman çıkarmaya çalışanların eli de T.C. yasaları ve saldırıları nedeniyle bağlıdır.
ŞARK-I KARİB, ÇERKES TEAVÜN ÇEKİŞMESİNE BİR BELGE DAHA - 13/04/2024
Çok net şekilde Şark-i Karibcilerin bunak paşalar diye suçladığı Çerkes Teavün Cemiyeti’nin, istisnalar hariç, Çerkeslik için hiç bir gelecek tasavvurunun olmadığını görüyoruz.
ŞARK-I KARİB, ÇERKES TEAVÜN ÇEKİŞMESİ - 07/04/2024
Osmanlı döneminde Çerkesler iki önemli Cemiyet oluşturdular. Bunlardan birincisi 1908 yılında Çerkes Osmanlı paşaları tarafından kurulmuş olan “Çerkes İttihad ve Teavün Cemiyeti”dir. İkincisi 1921'de“Şark-ı Karib Çerkesleri Temini Hukuk Cemiyeti"dir.
 Devamı
adigebze I-II
Nükte!

KISSADAN HİSSE

-Moğollar Buhara’yı kuşattıklarında, uzun süre şehri teslim alamadılar. Cengiz Han Buhara halkına bir haber gönderdi: Silahlarını bırakıp bize teslim olanlar güven içinde olacaklar, ama bize direnenlere asla eman vermeyeceğiz.

-Müslümanlar İki gurup oldu: Bir gurup; asla teslim olmayalım, ölürsek şehit, kalırsak Gazi olur, Şeref’imizle yaşarız dediler. Öbür gurup ise; kan dökülmesine sebep olmayalım, sulh iyidir, hem silah, hem de sayı olarak onlardan azız, gücümüz onlara yetmez, dediler ve teslim oldular.

-Cengiz Han, silah bırakanlara; teslim olmayanlara karşı bize yardımcı olun, galib geldiğimizde şehrin yönetimini size bırakalım dedi. Böylece İki müslüman gurup savaşmaya başladılar. Moğollar’ın da yardımı ile, teslim olanlar galib geldi. Savaştan sonra Cengiz Han teslim olanların silahlarının alınmasını ve kafalarının kesilmesini emretti. Sonra meşhur sözünü söyledi: “Eğer güvenilir olsalardı, bizim için kardeşleri ile savaşmazlardı. Kardeşlerine bunu yapanlar, yarın da bize yapar.”

 

Site İçi Arama

 

Google Site

 

Üyelik Girişi
Parolamı unuttum
Üye olmak istiyorum