Dış güçlerin de acımasızca müdahil olduğu Suriye’deki iç savaş nedeni ile tarafsız kalıp sonra da tarihi toprakları Abhazya Cumhuriyeti’ne  dönen Abhazlara yönelik Gürcistan'nın yazılı, görsel ve sanal medyasında birkaç aydır hep aynı başlıkları görüyoruz:

''Suriye'den Abhazya'ya gelenlere, Gürcülerin evleri veriliyor!''

Önce şunu belirtmek gerekir, Abhazya Cumhuriyeti Anayasası’na göre tüm topraklar Abhazya Devleti’ne aittir. Dolayısıyla Gürcistan’ın saldırısı ile başlayan Abhaz - Gürcü savaşı nedeni ile Abhazya topraklarını terk eden veya terk etmek zorunda kalan insanların bir kısmının Abhazya’da sadece evleri vardır, toprakları yoktur.

Abhazya gibi birçok ülkede de anayasaları gereği topraklar kişilerin değil devletindir. Böyle yüzlerce devlet var. Bu devletleri, Avrupa, Amerika, Afrika, Asya ve Uzak Doğu bölgelerinde görebilmekteyiz.

Şimdi sormak gerekir: Biz Abhazlar  Gürcistan’ın Tiflis, Rustaveli, Poti, Gori, Zugdidi, Kutaisi şehirlerindeki mevcut topraklara, yani onların babalarının, dedelerinin toprakları üzerine gelip ev yaparsak bu topraklar bizim olabilir mi?

Aynı şey 1864 ve 1878 yıllarında oldu. O yıllarda zorla sürgün edildiğimiz o ata topraklarımız işgal edildi ve sizler demografik yapıyı değiştirmek amacıyla kolonize edildiniz.

Bizim bırakmak zorunda kaldığımız evlerde yaşadınız ama biz sizden ev de, ahır da, kümes de istemedik.

Abhaz -Gürcü savaşında çok kişi mağdur oldu ancak en çok mağdur olanlar da sizin “bunlar Gürcüdür'' diye asimilasyon politikalarını üzerlerinde acımasızca uyguladığınız Megreller oldu.

Gerek Suriye'den, gerek Türkiye'den, gerek diğer Orta Doğu coğrafyasından gelen Abhazlar, Megrel halkının yaşadığı Gal bölgesine, bir başka deyişle tarihi Samurzakan topraklarına yerleştirilmedi, yerleştirilmiyor.

Çünkü Abhazya Cumhuriyeti çağdaş demokratik bir ülkedir; bu ülkede çağdışı bir politika olan “asimilasyona” yer yoktur.

Yeryüzünde, sıcak savaş ortamından çıkmış, ardından 60 binin üzerinde insanı ülkesine tekrar kabul etmiş Abhazya gibi bir başka ülke gösteremezsiniz.

Abhazya 60 bin üzerinde Megrel’i kabul etti, çünkü Megrelleri kardeş halk olarak gördü, görüyor ve gelecekte de görecek...

Şunu herkesin bilmesini istiyoruz:

Bugün Abhazlar, diasporada 50'den fazla ülkede yaşıyor. Kuşlar nasıl yuvalarına dönüyorsa, sular nasıl mecralarında akıyorsa, biz de atavatanımız Abhazya'ya dönüyoruz.

Kutsal ata topraklarımıza geldik, geliyoruz, geleceğiz...

Öç ve intikam almak için değil; ata topraklarımız olduğu için geliyoruz.

Çünkü o topraklarda tarihimiz var,

Kültürümüz var,

Dilimiz var ve o topraklarda dedelerimizin mezarları var.

Geldik, geliyoruz ve geleceğiz…

Çünkü Abhaz olarak var olmak istiyoruz.

Ulusal kimliğimizi koruyup “APSUA” gibi “APSUVARA” ile yaşamak istiyoruz.