Dırmit Kutelia Abhazyalı bir Abhazdı. Denizciydi. Uzak yol gemilerinde çalışıyordu. Anavatanı Abhazya Ağustos 1992'de saldırıya uğradığında, çalıştığı gemi Abhazya’dan çok uzaklarda yol alıyordu. Artık gemide değil çalışmak; gemide kalmak, gemide uyumak da onun için mümkün değildi. Aklı hep anavatanında, sevdiklerindeydi.

Gemisi günler sonra bir limana girip iskeleye yanaştığında, karaya ayak basar Abhazya'ya gitmek için yola koyuldu. Büyük bir uğraştan sonra da anavatanına vardı.

Düşmana karşı av tüfekleri ile özgürlük mücadelesi veren yurtsever halkının yanında yer aldı. Onun gönlünde mesleği ile ilgili deniz kuvvetlerinde yer almak vardı ama Abhazya’nın deniz kuvvetleri henüz yoktu. Askeri tecrübesi de yoktu, milis tecrübesi de; ama yurt sevgisi vardı.

Abhazya’nın sarp dağlarında görev yapan bir milis timinde yer aldı. Operasyonlara katıldı. İçinde yer olduğu tim bir operasyon dönüşü dinlenirken, Gürcüstan askerlerinin ani baskınına uğradı. Bir kısım arkadaşları hayatını kaybederken, bir kısım arkadaşları da kendisi gibi esir alınarak götürüldü.

Günlerce diğer arkadaşları gibi işkence gördü, aç ve susuz bırakıldı.

Dırmit Kutelia, Gürcüstan için sadece bir Abhaz savaşçı, sadece bir esir olarak değil; taşıdığı Kutelia soyadı ile de mühimdi. Çünkü Gürcü birliklerinin içinde de Kutelia soyadını taşıyanlar vardı.

O bir megrel Kuteliaydı. O araştırılmalı, test edilmeliydi. İçlerine sızmış bir ajan olabilirdi.

....ve megrel Kutelia'yaya psikolojik baskı uygulanmaya başladı. “Senin Gürcüstan’a bağlılığını göreceğiz, Abhaz esirlerin içinde bir Kutelia esir var onu senin öldürmen lazım. Sen öldüreceksin ki, biz senin kimden yana olduğunu göreceğiz. Eğer sen öldürmezsen biz sana da ona da gereğini yapacağız” dediler.

Bu baskılara fazla dayanamayan Megrel Kutelia, eline verilen silahla Abhaz Kutelia’yı, yani bir başka deyişle kardeşini vurup öldürdü.

Birleşmiş Milletler yasalarında savaşın da kuralları var. Buna dün de, bugün de uyulmuyor. Esirlerin yaşam garantileri olmasına rağmen uyulmuyor ve maalesef yapanların yanında kalıyor.

Abhazların Samurzakan bölgesi kökenlilerle, Megrel kökenliler aynı soyadları taşıyor. Tüm Abhazların yüzde otuzu Megrellerle aynı soyadlara sahip.

Abhazya’nın kuzey ve doğusunda yaşıyan Ahçıpsı, Sadz, Bızıp kökenlilerin de yüzde yirmisi Ubuh, Bjeduğ, Abzeh, Şapsığ ve Kabardey soyadlıdır.

Abhaz, Megrel, Ubuh ve Adigeler arasına bir sınır koymak mümkün değildir. Bu tarihi, coğrafi, demografik, kültürel, sosyolojik, antropolojik ve psikolojik bir gerçektir.

Abhazya-Gürcüstan savaşında Megrel Kutelia'yaya, Abhaz Kuteliayı öldürme emri verildi ve kardeş kardeşi öldürdü.

Bu öldürme olayında katil kim?

Dırmit Kutelia'yı kim öldürdü?

Savaşlarda genellikle taraflar birbirlerini tanımadan, görmeden öldürürler ama bu olayda bir farklılık var: taraflar birbirlerini gördüler.

Dırmit Kutelia'nın gerçek katili Megrel Kutelia değil, onu buna zorlıyan, psikolojik baskı yapan faşist Gürcüstan yönetimidir. “Faşist Gürcüstan”  demiyorum “faşist Gürcüstan yönetimi” diyorum çünkü faşist olan halklar değil, yönetimlerdir.

Megrel Kutelia bu olaydan dolayı mutlu mu?

Hiç sanmıyorum. O bu psikolojiyi ölümüne kadar yaşayacak, bu sendromdan asla kurtulamayacaktır.

Sufist düşüncede insanın üç önemli özelliği var. Bunlar önem sırası ile;

 1-Unutma

2-Hatırlama

3-Teselli'dir

 Kuzey Kafkas Halklarının en önemli bir özelliği de kendilerine yapılan iyilik ve kötülüğü asla unutmamalarıdır. Ama barış için, dostluk için, bazı şeyleri unutmak zorundayız.

 Evet, barış için, dostluk için, bazı şeyleri unutmak zorundayız ama barış için, dostluk için, vatanımızdan, özgürlüğümüzden ve bağımsızlığımızdan vazgeçmemizi kimse beklemesin.

 Biz Abhaz Kutelialar, kardeşimiz Megrel Kutelia’nın bu olayını, barış için, dostluk için, kardeşlik için unutmaya çalışacağız. Çünkü gerçek katilin o olmadığını biliyoruz… Gerçek katilin adını ve kim olduğunu da biliyoruz.

 Dırmit Kutelia'nın katilinin adı  faşizmdir.