Bugün 10 Aralık.
10 Aralık 1948 de Birleşmiş Milletler Örgütü İnsan Hakları Evrensel Bildirgesi (İHEB)'ni kabul etti.

Her yıl bütün dünyada 10-17  Aralık tarihleri İnsan Hakları Haftası olarak kutlanıyor.

İHEB'nin kabulünün üzerinden tam 63 yıl geçmiş.
İnsan Hakları Evrensel Bildirgesi'nin ilk iki maddesini sizlerle paylaşmak istiyorum.
 
MADDE 1-) Bütün insanlar özgür, onur ve haklar bakımından eşit doğarlar. Akıl ve vicdanla donatılmışlardır. Birbirlerine kardeşlik anlayışıyla davranmalıdırlar.
 
MADDE 2-) Herkes ırk, renk, cinsiyet, dil, din, siyasal ya da başka türden kanaat, ulusal ya da toplumsal köken, mülkiyet, doğuş veya başka türden statü gibi herhangi bir ayrım gözetmeksizin bu bildirgede belirtilen bütün özgürlüklere sahiptirler.
 
Ancak insanoğlu binyıllar boyunca hemcinslerine ırkı yüzünden, rengi yüzünden, dili yüzünden, dini ya da mezhebi yüzünden, kökenleri yüzünden, siyasi kanaatleri yüzünden büyük işkenceler çektirmiş, katliamlar yapmıştır.
İnsanın insanlaşması daha uzun yıllar sürecek bir yolculuk.

İnsan hakları ihlallerinin suç sayılıyor olması ve cezalandırılmaya başlanması, insanlığın ulaştığı ileri bir merhaledir. İnsan hakları ihlali yapanların yaptıklarının yanlarına kâr kalmayacağı günlere ulaşacağımız zamanlar
çok da uzakta değildir.
Yaşadığımız coğrafyanın, yani Türkiye Cumhuriyeti'nin insan hakları sicili tek kelimeyle berbattır. Tek ulus, tek dil, tek din, tek mezhep yaratma projesi olan Türkiye Cumhuriyeti, farklılıklar için bir eritme kazanı, bir cehennem olmuştur. Bu anlayış Türkiye Cumhuriyeti tarihini katliamlar, soykırımlar, sürgünler, isyanlar ve işkenceler tarihi yapmıştır.
Bu koşullarda insan hakları savunucusu olmak hiç de kolay bir iş değil.

İnsan hakları savunucuları saldırılara, kovuşturmalara, işkencelere maruz kalmışlardır. Geçtiğimiz yıllarda İnsan Hakları Derneği Başkanı Sayın Akın Birdal silahlı saldırıya uğramış, ağır yaralanmış ve ölümden dönmüştür.
İnsan Hakları Derneği'nin bu yılki İnsan hakları haftası sloganı "İfade vermek değil, ifade etmek istiyoruz"dur.
"İnsan haklarıyla insandır" vecizesi insan haklarının oturduğu temel düşünceyi ifade eder.
*** 
Çerkesler de bu topraklarda en yoğun insan hakları ihlallerine uğramış etnik topluluklardan biridir.
Bir toplumu etnik yönden farklı kılan özellikleri, dilleri, kültürleri, müzikleri, şarkıları, gelenekleri ve yaşam biçimleridir. Bu özellikleri zorla kaybettirilip asimile edilen topluluklar kimlikliklerini kaybederler.
Çerkesler de Türkiye Cumhuriyeti'nin uyguladığı inkar, imha ve asimilasyon politikaları sonucu yok olma noktasına gelmişlerdir.
Cumhuriyetle birlikte Çerkes Teavün Cemiyeti, Çerkes Kadınları Teavün Cemiyeti ve Beşiktaş'taki Çerkes Numune Mektebi kapatılmıştır.

İzmir'de kurulan Şark-i Karib Çerkesleri Temini Hukuk Cemiyeti'nin şubeleri olan Çerkes Kulüpleri'nin yöneticileri idam edilmişlerdir.

Marmara Bölgesi Çerkesleri'ne yönelik sürgünler yürürlüğe konmuştur.

Çerkes Ethem'in şahsından hareketle bütün Çerkesler hain olarak damgalanmıştır.

“Vatandaş Türkçe Konuş” kampanyalarıyla diğer farklı dillerle birlikte Çerkesce de yasaklanmış ve Çerkesce konuşanlara para cezaları verilmiştir.
Tüm bu baskılar ve asimilasyon politikaları Çerkeslerin kimlik bilincini kırmış ve mücadeleci geleneklerini yok etmiştir.

Yani, Çerkesler kendiliğinden yok olmamış, uygulanan politikalar sonucu “teammüden” yok edilmişlerdir.
Yaşanan tüm bu olumsuz gelişmeler, Çerkesler'in insan hakları mücadelesi karnesinin son derece zayıf olmasını beraberinde getirmiştir. Çerkesler psikolojik savaş yöntemlerinden o kadar kötü etkilenmişlerdir ki, değil hak aramak, hak arayanlara saldırır hale getirilmişlerdir.
60 yıllık Çerkes derneklerinin tarihinde hiç bir zaman insan hakları mücadelesi ile ilgili bir çalışma ya da konuşma yapıldığını duymadım.
Çerkesler tarafından çıkarılan birçok süreli yayında da insan hakları mücadelesi ile ilgili tek satır yazıya raslamadım.
Elektronik ortamdaki Çerkesler'e ait veb sitelerinde insan hakları mücadelesine dair ne bir düşünceye, ne de bir yazıya raslayamadım.

Geriye dönüp baktığımızda Çerkeslerin insan hakları mücadelesi karnesinde kocaman bir sıfır mevcut.
***

Bu yılki İnsan Hakları Haftası'nın "İfade vermek değil, ifade etmek istiyoruz" sloganı bana bir anımı hatırlattı. Bunu sizlerle paylaşmak istiyorum.

1989 yılında Ankara'da kutlanan İnsan Hakları Haftası'nda "Kültür Üzerine Baskılar" konulu panele konuşmacı olarak davet edilmiştim. Bu panelin konuşmacıları, Kürtler adına, öldürülen değerli Kürt aydını Musa Anter, Aleviler adına rahmetli olan dostumuz Cemal Şener, Çerkesler adına da bendim.

Çerkeslerin taleplerine inanılmaz derecede ilgi göstermişti insan hakları çevreleri. Ancak, Çerkes Kurumları her zamanki gibi insan hakları çevreleriyle ilişki geliştiremediler.
Yaptığım konuşma Ankara Kafkas Kültür Derneği'nin o zamanki yayın organı Kafdağı Dergisi'nde yayınlandı.
Bunun üzerine Ankara Kafkas Derneği Başkanı Aslan Arı ve ben Ankara D.G.M.'ye ifade vermeye çağrıldık. T.C.K.nın 142/3-6. maddelerinden hakkımızda dava açıldı. Yargılama sürecinde T.C.K.'dan 141, 142 ve 163. maddeler kaldırıldı da cezaevinin kapısından döndük.
Kendimizi ifade etmek için çıktığımız insan hakları platformundan, D.G.M.'de ifade vermeye giden bir zanlı olarak inmiştik.
Bugün Türkiye'de bazı şeyler daha rahat ifade edilebiliyor. Ama inanılmaz boyutlarda insan hakları ihlalleri yaşanıyor. Geçmişle hesaplaşılıp, insan hakları ihlalleri yapanların ölüleri tarih önünde mahkum ediliyor ama dirileri hala cezalandırılamıyor.
Kurulu çarpık sistemle birlikte insan hakları ihlalleri de devam ediyor.
***

Geçtiğimiz günlerde tutuklanan politikacı, yazar, hukukçu ve aktivist Mahmut Alınak'ın Bianet'e yazdığı mektuptan bir bölüm aktarmak istiyorum:
"Gülümseyerek bakıyorum olanlara, dişlerimi sıkarak değil.

Muhaliflerin kaderidir, ya darağacında asılmak, ya da hapishanede ömür tüketmek.
Yazgımı gönül rahatlığıyla karşılamaya hazırım.

Hapishane hayatıma anlam katacak.
Torunlarıma şeref duyacakları bir miras bırakacağım için mutluyum. Hapishane Mahatma Gandi'nin dediği gibi cennetim olacak.  
Gençler ölmesin, ocaklar sönmesin diye çırpındım ama gördük ki ilahlar kurban istiyor.
Buyrun mezata, ben de hazırım.
Kenan Evren dönemini yaşıyoruz.
Bu da geçecek."
 
Muhaliflerinin gözünden böyle görünen bir iktidar, hem çok insan hakları ihlali, hem de çok hata yapar.
Artık Çerkesler'in de bu iktidardan beklediği birşey kalmamıştır.
Çerkeslerin insan hakları mücadelesi, hem kendilerinin, hem de tüm ezilen kesimlerin mücadelesini yükseltecektir.
Nasıl ki insanlar haklarıyla insansa, Çerkesler de haklarıyla Çerkes ve insandırlar.
Bunun mücadelesini vereceklerdir.
İnsan Hakları Haftamız kutlu olsun.