Türkiyede başlatılan Demokratik Açılım Süreci gerilemeye devam ediyor.
Kürt açılımında TRT Şeş ve bazı kitapların Kürtçe basılabiliyor olması dışında, aradan yıllar geçmiş olmasına rağmen alınabilmiş bir yol yoktur.
Tam tersine, Başbakan "Kürt sorunu yoktur" noktasına gelmiştir. Yani sorunu çözmek yerine ezmek noktasına gelinmiştir.
Alevilerle yapılan onlarca çalıştay, toplantı ve raporlardan sonra gelinen nokta sıfırdır. Ne cemevleri ibadethane olarak kabul edilmiş, ne de Alevi dedelerine devlet bütçesinden maaş bağlanabilmiştir.
Yapılan Roman açılımından sonra, Romanların durumu daha da kötüleşmiştir.
Kentsel dönüşüm adı altında, Romanların kent içlerinde kalan evlerine ve arsalarına el konmuş, sokaklarda kalmışlardır.
Tabi bu açılım sürecinde Çerkeslerin, Lazların, Gürcülerin, Pomakların ve Türkiye mozaiğini oluşturan onlarca etnik topluluğun adı bile geçmemiştir.
*** 
Çerkesler bu açılım sürecinde "Acaba sıra bize de gelecek mi?" diye sabırla beklediler. Hükümetten bir ses çıkmayınca kurumlarının harekete geçmesini istediler. Ama ne hükümetten, ne de Çerkes kurumlarından bir ses çıkmadı ve çıkmayacaktı.
Bunun üzerine Çerkeslerin sivil insiyatifleri harekete geçti. DİÇEG ile başlayan süreç ÇHİ ile devam etti. ÇH öncülüğünde Çerkesler meydanlara çıktılar ve taleplerini dile getirdiler. 12 Mart Ankara ve 17 Nisan İstanbul mitingleri hem Çerkes Kurumlarında, hem de devlette deprem etkisi yarattı. Ama onlar hiçbir şey olmamış gibi davranmaya devam ettiler.
Başbakan "Şimdi de Çerkesler başladı" dedi.
Çerkes kurumları ise ÇHİ'ye her türlü karalama ve psikolojik savaş yöntemini uyguladılar.
*** 
2011 yılı Çerkesler için iki yönden tarihe geçecek bir yıl olacaktır.
Birincisi; 150 yıllık Diaspora tarihinde Çerkesler ilk defa meydanlara çıkıp taleplerini dile getirdiler. Bu çerkesler için bir dönüm noktasıdır. Ve cin şişeden çıkmıştır. Artık Çerkesler her platformda taleplerini dile getireceklerdir.
İkincisi; 20 Mayıs 2011 tarihinde  Gürcistan Parlamentosu'nun Çerkes Soykırımını kabul etmiş olmasıdır.
Bu iki olay Çerkeslere  yeni mücadele yöntemlerinin ve platformlarının kapılarını açacaktır.
*** 
Türkiye'de Kaf-Fed tarihinde ilk defa iki listeyle seçime giderken, biz de Gürcistana doğru uçuyorduk.
Rusya tarafından manüple edilen kişi ve kurumların saldırılarını göze alarak, Gürcistanın Çerkes soykırımını tanımasını siyasi bir kazanç olarak gördüğümüz için bu kararın arkasında durduk. Destekledik ve görüşlerimizi kamuoyuna açıkladık. Spekülasyonlara sebebiyet vermemek için ne konuşulup görüşülmüşse kamuoyuyla paylaşacağız.
*** 
Öncelikle Gürcistan'da yaşadıklarımızı sizinle paylaşmak istiyoruz.
Ben gecikmeli olarak Tiflis'e gittim. 2 Aralık Cuma gecesi yola çıktım ve Cumartesi sabahı Tiflis'te oldum. Cumartesi sabahı Gürcistan Devletinin Anaklia'da İnşa etmeyi planladığı "Çerkes Köyü"nün proje eskizleri üzerinde tartıştık. Projenin srumluluğu Çerkes Kültür merkezi başkanı Profsör Mirab' da. Bu projeden haberim yoktu ve benim için sürpriz oldu. Son derece kararlı bir biçimde projenin hayata geçirileceği konusunda güvence verdiler.
Daha sonra Çerkes Soykırım Anıtı Proje Yarışması'na katılan eserlerin sergilendiği sergi salonuna gittik. Son derece kalabalık bir kitlenin katıldığı bir kokteyl düzenlendi. Gürcistan'ın sanatçı ve entelektüel camiasının büyük ilgi göstediği bir sergi oldu.
Toplantıda Gürcistan Diyaspora Bakanı Mirza Davitia, Gürcistan Parlamentosu Diyaspora Komitesi Başkanı Gürcüce, Türkiyeden Eski milletvekili Dr. Şeref Birinç Türkçe, Amerikadan Khase Başkanı İyad Yugor İngilizce, Almanyadan Hatko Shamis İngilizce ve ben Adığece birer konuşma yaptık. Yarışmaya katılan eserlerle ilgili dosyaları aldık ve eserler üzerine bilgiler edindik.
Öğleden sonra seçiciler kurulu olarak yarışmaya katılan eserlerin  değerlendirilmesine geçtik. Türkiye'den, Gürcistan'dan, Kaberdey-Balkar'dan, Ürdün'den ve dünyanın değişik ülkelerinden tam 29 eser yarışmaya
katılmıştı. Uzun tartışmalardan sonra jüri tarafından Kaberdey-Balkır'dan Khusen Kocheskov birinci, Ürdün'den Prof. Ali Maher ikinci, Gürcistan'dan Guram Nikoladze üçüncü seçildi.
Soykırım anıtı 2012'nin 21 Mayısına yetiştirilecek.
*** 
Çerkes Kültür Merkezine tahsis edilen binayı da gördük. Tiflis Özgürlük meydanında 4 katlı tarihi bir bina. Türkiye'deki bütün Çerkes derneklerinin tümünü içine alacak kadar büyük bir bina. Tadilatta olduğu için
gezemedik. Bu binanın bir bölümü de Çerkes soykırım müzesi olarak düzenlenecekmiş.
Gürcistan arşivlerindeki Çerkes soykırım belgelerini araştıracak araştırmacılara da burs verileceğini öğrendik.
Yarışmaya katılan eserlerin Türkiye, Ürdün, İsrail ve Almanya'da sergileneceğini de öğrendik.
Gürcistan devletinin umduğumdan çok daha ciddi ve uzun vadeli bir çalışma içinde olduğunu gördüm.
Çerkesler için bir çok pozitif ayrımcılığın yapılacağı izlenimini aldım.
Bizler Türkiye'den demokrasinin gelişmesi için Çerkesler ve tüm etnik topluluklar için pozitif ayrımcılıklar istiyoruz.
Kamu kaynaklarından pay ayrılmasını istiyoruz. Ancak mevcut iktidar yaparmış gibi yaparak hiç bir şey yapmıyor.
Uyan Ey Türkiye Devleti, senin yapamadığını Gürcistan Devleti yapıyor haberin olsun!