Üsteğmen Oğuz Kaan Usta’nın (Еуджэхъо) Afrin’de şehit olması bütün Türkiye’de çok büyük bir üzüntü yarattı. Kendisine gani gani rahmet diliyoruz. Çok sayıda tanıdığının ve hemşerilerinin taziye yazıları elbette acı bir ızdırabın ve insanlığın gereğidir. Yaşadığı topraklar için seve seve canını veren canımız kardeşimize sadece taziye ile borcumuzu ödeyemeyiz. Onun hatıralarını sonsuza kadar yaşatmalıyız.

 Komutanların ön safta çarpışmaları ender görülen olaylardandır. Komutan emrindeki güçleri sevk ve idare ile zafere ulaştırmayı hedefleyen ve yalnız kaldığı zaman bizzat çarpışan askerdir. Bu şehidimiz muhtemelen kahramanlık örneği olarak ön safta çarpışmayı tercih etmiş ve şehit düşmüştür.

 Tarih bir bakıma tekerrür ediyor. Kurtuluş savaşının ateşini yakan ve her cephede kahramanca savaşan Çerkesler, zaferden sonra bir kısmı hain ilan edilmiş, bir kısmı 150’ liklerin çoğunluğunu oluşturmuştur.

 Birinci dünya harbinde Sarıkamış cephesinde gönüllü olarak savaşa katılan Çerkes süvarilerinin hemen hemen tamamı şehit düşmüş geriye dönen olmadığı gibi, cesetlerine bile sahip çıkılmadığını anlatan ağıt halen her söylendiğinde yüreğimizi parçalamaktadır.

İdarecilerimiz her konuşmalarında , Türkü, Kürdü, Çerkesi, Lazı, Abazası, Romanı vb.. ile tamamının bu ülkenin vatandaşı olduğunu defalarca vurgulamakta, beraberce vatanı savunmalarının gerektiği ifade edilmektedir. Bu söylem ve düşünce elbette doğru olan ve uygulanması gereken bir husustur.

 Yaşadıkları topraklar uğruna fedakarca canlarını veren çocuklarımızın asla unutulmayacağını biliyoruz. Ancak onların en anlamlı anılması ve unutulmaması için yapılacak en kutsal görev onların anadilleri ile anılması hatırlanması ve unutulmamaları için yakılacak ağıtların anadilleri ile ölümsüzleştirilmesi ve yüreği yanan annelerinin yaktığı en yürek yakıcı ağıtlarının anadilleri ile ifade edilmesidir. Her dilin öyle güzel anlamlı, insanı duygulandıran ve başka dillere tercümesi mümkün olmayan sözleri vardır ki bunları telaffuz etmek acıyı dindirebilecek değerlerdedir. Keza vatanı uğruna şehit düşmüş kişinin cenazesinde onun en iyi bildiği ana dili ile dua etmek en geçerli ve anlamlı duadır.

 Şehitlerimizin ana dilleri ile radyoda, televizyonda baş sağlığı mesajları yayınlamak, o dili bilenlerin daha istekli ve vefakarca vatanlarını savunmalarını özendirmez mi?

 Ama, maalesef yıllarca dile getirilmesine ve talep edilmesine rağmen başta Çerkesce olmak üzere yurdumuzda konuşulan bir çok dilde günde 2 saatliğine bile olsa TRT yayını yapılmamaktadır. İdarecilerimizin bu konuda hassasiyetlerini gündeme getirecekleri ümidi ile bütün şehitlerimize Allahtan rahmet, gazilerimize şifa ve ailelerine baş sağlığı diliyorum.